1:1 Initium Evangelii Jesu Christi, Filii Dei.
1:2 Sicut scriptum est in Isaia propheta : [Ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam,/ qui praeparabit viam tuam ante te./
1:3 Vox clamantis in deserto :/ Parate viam Domini, rectas facite semitas ejus.]
1:4 Fuit Joannes in deserto baptizans, et praedicans baptismum poenitentiae in remissionem peccatorum.
1:5 Et egrediebatur ad eum omnis Judaeae regio, et Jerosolymitae universi, et baptizabantur ab illo in Jordanis flumine, confitentes peccata sua.
1:6 Et erat Joannes vestitus pilis cameli, et zona pellicea circa lumbos ejus, et locustas et mel silvestre edebat.
1:7 Et praedicabat dicens : Venit fortior me post me, cujus non sum dignus procumbens solvere corrigiam calceamentorum ejus.
1:8 Ego baptizavi vos aqua, ille vero baptizabit vos Spiritu Sancto.\
1:9 Et factum est : in diebus illis venit Jesus a Nazareth Galilaeae : et baptizatus est a Joanne in Jordane.
1:10 Et statim ascendens de aqua, vidit caelos apertos, et Spiritum tamquam columbam descendentem, et manentem in ipso.
1:11 Et vox facta est de caelis : Tu es Filius meus dilectus, in te complacui.\
1:12 Et statim Spiritus expulit eum in desertum.
1:13 Et erat in deserto quadraginta diebus, et quadraginta noctibus : et tentabatur a Satana : eratque cum bestiis, et angeli ministrabant illi.\
1:14 Postquam autem traditus est Joannes, venit Jesus in Galilaeam, praedicans Evangelium regni Dei,
1:15 et dicens : Quoniam impletum est tempus, et appropinquavit regnum Dei : poenitemini, et credite Evangelio.
1:16 Et praeteriens secus mare Galilaeae, vidit Simonem, et Andream fratrem ejus, mittentes retia in mare (erant enim piscatores),
1:17 et dixit eis Jesus : Venite post me, et faciam vos fieri piscatores hominum.
1:18 Et protinus relictis retibus, secuti sunt eum.
1:19 Et progressus inde pusillum, vidit Jacobum Zebedaei, et Joannem fratrem ejus, et ipsos componentes retia in navi :
1:20 et statim vocavit illos. Et relicto patre suo Zebedaeo in navi cum mercenariis, secuti sunt eum.\
1:21 Et ingrediuntur Capharnaum : et statim sabbatis ingressus in synagogam, docebat eos.
1:22 Et stupebant super doctrina ejus : erat enim docens eos quasi potestatem habens, et non sicut scribae.
1:23 Et erat in synagoga eorum homo in spiritu immundo : et exclamavit,
1:24 dicens : Quid nobis et tibi, Jesu Nazarene ? venisti perdere nos ? scio qui sis, Sanctus Dei.
1:25 Et comminatus est ei Jesus, dicens : Obmutesce, et exi de homine.
1:26 Et discerpens eum spiritus immundus, et exclamans voce magna, exiit ab eo.
1:27 Et mirati sunt omnes, ita ut conquirerent inter se dicentes : Quidnam est hoc ? quaenam doctrina haec nova ? quia in potestate etiam spiritibus immundis imperat, et obediunt ei.
1:28 Et processit rumor ejus statim in omnem regionem Galilaeae.\
1:29 Et protinus egredientes de synagoga, venerunt in domum Simonis et Andreae, cum Jacobo et Joanne.
1:30 Decumbebat autem socrus Simonis febricitans : et statim dicunt ei de illa.
1:31 Et accedens elevavit eam, apprehensa manu ejus : et continuo dimisit eam febris, et ministrabat eis.\
1:32 Vespere autem facto cum occidisset sol, afferebant ad eum omnes male habentes, et daemonia habentes :
1:33 et erat omnis civitas congregata ad januam.
1:34 Et curavit multos, qui vexabantur variis languoribus, et daemonia multa ejiciebat, et non sinebat ea loqui, quoniam sciebant eum.\
1:35 Et diluculo valde surgens, egressus abiit in desertum locum, ibique orabat.
1:36 Et prosecutus est eum Simon, et qui cum illo erant.
1:37 Et cum invenissent eum, dixerunt ei : Quia omnes quaerunt te.
1:38 Et ait illis : Eamus in proximos vicos, et civitates, ut et ibi praedicem : ad hoc enim veni.
1:39 Et erat praedicans in synagogis eorum, et in omni Galilaea, et daemonia ejiciens.\
1:40 Et venit ad eum leprosus deprecans eum : et genu flexo dixit ei : Si vis, potes me mundare.
1:41 Jesus autem misertus ejus, extendit manum suam : et tangens eum, ait illi : Volo : mundare.
1:42 Et cum dixisset, statim discessit ab eo lepra, et mundatus est.
1:43 Et comminatus est ei, statimque ejecit illum,
1:44 et dicit ei : Vide nemini dixeris : sed vade, ostende te principi sacerdotum, et offer pro emundatione tua, quae praecepit Moyses in testimonium illis.
1:45 At ille egressus coepit praedicare, et diffamare sermonem, ita ut jam non posset manifeste introire in civitatem, sed foris in desertis locis esset, et conveniebant ad eum undique.
2:1 Et iterum intravit Capharnaum post dies,
2:2 et auditum est quod in domo esset, et convenerunt multi, ita ut non caperet neque ad januam, et loquebatur eis verbum.
2:3 Et venerunt ad eum ferentes paralyticum, qui a quatuor portabatur.
2:4 Et cum non possent offerre eum illi prae turba, nudaverunt tectum ubi erat : et patefacientes submiserunt grabatum in quo paralyticus jacebat.
2:5 Cum autem vidisset Jesus fidem illorum, ait paralytico : Fili, dimittuntur tibi peccata tua.
2:6 Erant autem illic quidam de scribis sedentes, et cogitantes in cordibus suis :
2:7 Quid hic sic loquitur ? blasphemat. Quis potest dimittere peccata, nisi solus Deus ?
2:8 Quo statim cognito Jesus spiritu suo, quia sic cogitarent intra se, dicit illis : Quid ista cogitatis in cordibus vestris ?
2:9 Quid est facilius dicere paralytico : Dimittuntur tibi peccata : an dicere : Surge, tolle grabatum tuum, et ambula ?
2:10 Ut autem sciatis quia Filius hominis habet potestatem in terra dimittendi peccata (ait paralytico),
2:11 tibi dico : Surge, tolle grabatum tuum, et vade in domum tuam.
2:12 Et statim surrexit ille : et, sublato grabato, abiit coram omnibus, ita ut mirarentur omnes, et honorificent Deum, dicentes : Quia numquam sic vidimus.\
2:13 Et egressus est rursus ad mare, omnisque turba veniebat ad eum, et docebat eos.
2:14 Et cum praeteriret, vidit Levi Alphaei sedentem ad telonium, et ait illi : Sequere me. Et surgens secutus est eum.
2:15 Et factum est, cum accumberet in domo illius, multi publicani et peccatores simul discumbebant cum Jesu et discipulis ejus : erant enim multi, qui et sequebantur eum.
2:16 Et scribae et pharisaei videntes quia manducaret cum publicanis et peccatoribus, dicebant discipulis ejus : Quare cum publicanis et peccatoribus manducat et bibit Magister vester ?
2:17 Hoc audito Jesus ait illis : Non necesse habent sani medico, sed qui male habent : non enim veni vocare justos, sed peccatores.
2:18 Et erant discipuli Joannis et pharisaei jejunantes : et veniunt, et dicunt illi : Quare discipuli Joannis et pharisaeorum jejunant, tui autem discipuli non jejunant ?
2:19 Et ait illis Jesus : Numquid possunt filii nuptiarum, quamdiu sponsus cum illis est, jejunare ? Quanto tempore habent secum sponsum, non possunt jejunare.
2:20 Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus : et tunc jejunabunt in illis diebus.
2:21 Nemo assumentum panni rudis assuit vestimento veteri : alioquin aufert supplementum novum a veteri, et major scissura fit.
2:22 Et nemo mittit vinum novum in utres veteres : alioquin dirumpet vinum utres, et vinum effundetur, et utres peribunt : sed vinum novum in utres novos mitti debet.\
2:23 Et factum est iterum Dominus sabbatis ambularet per sata, et discipuli ejus coeperunt progredi, et vellere spicas.
2:24 Pharisaei autem dicebant ei : Ecce, quid faciunt sabbatis quod non licet ?
2:25 Et ait illis : Numquam legistis quid fecerit David, quando necessitatem habuit, et esuriit ipse, et qui cum eo erant ?
2:26 quomodo introivit in domum Dei sub Abiathar principe sacerdotum, et panes propositionis manducavit, quos non licebat manducare, nisi sacerdotibus, et dedit eis qui cum eo erant ?
2:27 Et dicebat eis : Sabbatum propter hominem factum est, et non homo propter sabbatum.
2:28 Itaque Dominus est Filius hominis, etiam sabbati.
3:1 Et introivit iterum in synagogam : et erat ibi homo habens manum aridam.
3:2 Et observabant eum, si sabbatis curaret, ut accusarent illum.
3:3 Et ait homini habenti manum aridam : Surge in medium.
3:4 Et dicit eis : Licet sabbatis benefacere, an male ? animam salvam facere, an perdere ? At illi tacebant.
3:5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordis eorum, dicit homini : Extende manum tuam. Et extendit, et restituta est manus illi.
3:6 Exeuntes autem pharisaei, statim cum Herodianis consilium faciebant adversus eum quomodo eum perderent.\
3:7 Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare : et multa turba a Galilaea et Judaea secuta est eum,
3:8 et ab Jerosolymis, et ab Idumaea, et trans Jordanem : et qui circa Tyrum et Sidonem multitudo magna, audientes quae faciebat, venerunt ad eum.
3:9 Et dicit discipulis suis ut navicula sibi deserviret propter turbam, ne comprimerent eum :
3:10 multos enim sanabat, ita ut irruerent in eum ut illum tangerent, quotquot habebant plagas.
3:11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei : et clamabant, dicentes :
3:12 Tu es Filius Dei. Et vehementer comminabatur eis ne manifestarent illum.\
3:13 Et ascendens in montem vocavit ad se quos voluit ipse : et venerunt ad eum.
3:14 Et fecit ut essent duodecim cum illo : et ut mitteret eos praedicare.
3:15 Et dedit illis potestatem curandi infirmitates et ejiciendi daemonia.
3:16 Et imposuit Simoni nomen Petrus :
3:17 et Jacobum Zebedaei, et Joannem fratrem Jacobi, et imposuit eis nomina Boanerges, quod est, Filii tonitrui :
3:18 et Andraeam, et Philippum, et Bartholomaeum, et Matthaeum, et Thomam, et Jacobum Alphaei, et Thaddaeum, et Simonem Cananaeum,
3:19 et Judam Iscariotem, qui et tradidit illum.\
3:20 Et veniunt ad domum : et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panem manducare.
3:21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum : dicebant enim : Quoniam in furorem versus est.
3:22 Et scribae, qui ab Jerosolymis descenderant, dicebant : Quoniam Beelzebub habet, et quia in principe daemoniorum ejicit daemonia.\
3:23 Et convocatis eis in parabolis dicebat illis : Quomodo potest Satanas Satanam ejicere ?
3:24 Et si regnum in se dividatur, non potest regnum illud stare.
3:25 Et si domus super semetipsam dispertiatur, non potest domus illa stare.
3:26 Et si Satanas consurrexerit in semetipsum, dispertitus est, et non poterit stare, sed finem habet.
3:27 Nemo potest vasa fortis ingressus in domum diripere, nisi prius fortem alliget, et tunc domum ejus diripiet.
3:28 Amen dico vobis, quoniam omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiae quibus blasphemaverint :
3:29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habebit remissionem in aeternum, sed reus erit aeterni delicti.
3:30 Quoniam dicebant : Spiritum immundum habet.\
3:31 Et veniunt mater ejus et fratres : et foris stantes miserunt ad eum vocantes eum,
3:32 et sedebat circa eum turba : et dicunt ei : Ecce mater tua et fratres tui foris quaerunt te.
3:33 Et respondens eis, ait : Quae est mater mea et fratres mei ?
3:34 Et circumspiciens eos, qui in circuitu ejus sedebant, ait : Ecce mater mea et fratres mei.
3:35 Qui enim fecerit voluntatem Dei, hic frater meus, et soror mea, et mater est.
4:1 Et iterum coepit docere ad mare : et congregata est ad eum turba multa, ita ut navim ascendens sederet in mari, et omnis turba circa mare super terram erat :
4:2 et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina sua :
4:3 Audite : ecce exiit seminans ad seminandum.
4:4 Et dum seminat, aliud cecidit circa viam, et venerunt volucres caeli, et comederunt illud.
4:5 Aliud vero cecidit super petrosa, ubi non habuit terram multam : et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem terrae :
4:6 et quando exortus est sol, exaestuavit : et eo quod non habebat radicem, exaruit.
4:7 Et aliud cecidit in spinas : et ascenderunt spinae, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit.
4:8 Et aliud cecidit in terram bonam : et dabat fructum ascendentem et crescentem, et afferebat unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.
4:9 Et dicebat : Qui habet aures audiendi, audiat.
4:10 Et cum esset singularis, interrogaverunt eum hi qui cum eo erant duodecim, parabolam.
4:11 Et dicebat eis : Vobis datum est nosse mysterium regni Dei : illis autem, qui foris sunt, in parabolis omnia fiunt :
4:12 ut videntes videant, et non videant : et audientes audiant, et non intelligant : nequando convertantur, et dimittantur eis peccata.\
4:13 Et ait illis : Nescitis parabolam hanc ? Et quomodo omnes parabolas cognoscetis ?
4:14 Qui seminat, verbum seminat.
4:15 Hi autem sunt, qui circa viam, ubi seminatur verbum, et cum audierint, confestim venit Satanas, et aufert verbum, quod seminatum est in cordibus eorum.
4:16 Et hi sunt similiter, qui super petrosa seminantur : qui cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud :
4:17 et non habent radicem in se, sed temporales sunt : deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum, confestim scandalizantur.
4:18 Et alii sunt qui in spinas seminantur : hi sunt qui verbum audiunt,
4:19 et aerumnae saeculi, et deceptio divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae introeuntes suffocant verbum, et sine fructu efficitur.
4:20 Et hi sunt qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et suscipiunt, et fructificant, unum triginta, unum sexaginta, et unum centum.\
4:21 Et dicebat illis : Numquid venit lucerna ut sub modio ponatur, aut sub lecto ? nonne ut super candelabrum ponatur ?
4:22 Non est enim aliquid absconditum, quod non manifestetur : nec factum est occultum, sed ut in palam veniat.
4:23 Si quis habet aures audiendi, audiat.
4:24 Et dicebat illis : Videte quid audiatis. In qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis, et adjicietur vobis.
4:25 Qui enim habet, dabitur illi : et qui non habet, etiam quod habet auferetur ab eo.\
4:26 Et dicebat : Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo jaciat sementem in terram,
4:27 et dormiat, et exsurgat nocte et die, et semen germinet, et increscat dum nescit ille.
4:28 Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum frumentum in spica.
4:29 Et cum produxerit fructus, statim mittit falcem, quoniam adest messis.
4:30 Et dicebat : Cui assimilabimus regnum Dei ? aut cui parabolae comparabimus illud ?
4:31 Sicut granum sinapis, quod cum seminatum fuerit in terra, minus est omnibus seminibus, quae sunt in terra :
4:32 et cum seminatum fuerit, ascendit, et fit majus omnibus oleribus, et facit ramos magnos, ita ut possint sub umbra ejus aves caeli habitare.
4:33 Et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum, prout poterant audire :
4:34 sine parabola autem non loquebatur eis : seorsum autem discipulis suis disserebat omnia.\
4:35 Et ait illis in illa die, cum sero esset factum : Transeamus contra.
4:36 Et dimittentes turbam, assumunt eum ita ut erat in navi : et aliae naves erant cum illo.
4:37 Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in navim, ita ut impleretur navis.
4:38 Et erat ipse in puppi super cervical dormiens : et excitant eum, et dicunt illi : Magister, non ad te pertinet, quia perimus ?
4:39 Et exsurgens comminatus est vento, et dixit mari : Tace, obmutesce. Et cessavit ventus : et facta est tranquillitas magna.
4:40 Et ait illis : Quid timidi estis ? necdum habetis fidem ? et timuerunt timore magno, et dicebant ad alterutrum : Quis, putas, est iste, quia et ventus et mare obediunt ei ?
5:1 Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.
5:2 Et exeunti ei de navi, statim occurrit de monumentis homo in spiritu immundo,
5:3 qui domicilium habebat in monumentis, et neque catenis jam quisquam poterat eum ligare :
5:4 quoniam saepe compedibus et catenis vinctus, dirupisset catenas, et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare :
5:5 et semper die ac nocte in monumentis, et in montibus erat, clamans, et concidens se lapidibus.
5:6 Videns autem Jesum a longe, cucurrit, et adoravit eum :
5:7 et clamans voce magna dixit : Quid mihi et tibi, Jesu Fili Dei altissimi ? adjuro te per Deum, ne me torqueas.
5:8 Dicebat enim illi : Exi spiritus immunde ab homine.
5:9 Et interrogabat eum : Quod tibi nomen est ? Et dicit ei : Legio mihi nomen est, quia multi sumus.
5:10 Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem.
5:11 Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus, pascens.
5:12 Et deprecabantur eum spiritus, dicentes : Mitte nos in porcos ut in eos introeamus.
5:13 Et concessit eis statim Jesus. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos : et magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo millia, et suffocati sunt in mari.
5:14 Qui autem pascebant eos, fugerunt, et nuntiaverunt in civitatem et in agros. Et egressi sunt videre quid esset factum :
5:15 et veniunt ad Jesum : et vident illum qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum, et sanae mentis, et timuerunt.
5:16 Et narraverunt illis, qui viderant, qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat, et de porcis.
5:17 Et rogare coeperunt eum ut discederet de finibus eorum.
5:18 Cumque ascenderet navim, coepit illum deprecari, qui a daemonio vexatus fuerat, ut esset cum illo,
5:19 et non admisit eum, sed ait illi : Vade in domum tuam ad tuos, et annuntia illis quanta tibi Dominus fecerit, et misertus sit tui.
5:20 Et abiit, et coepit praedicare in Decapoli, quanta sibi fecisset Jesus : et omnes mirabantur.
5:21 Et cum transcendisset Jesus in navi rursum trans fretum, convenit turba multa ad eum, et erat circa mare.\
5:22 Et venit quidam de archisynagogis nomine Jairus, et videns eum procidit ad pedes ejus,
5:23 et deprecabatur eum multum, dicens : Quoniam filia mea in extremis est, veni, impone manum super eam, ut salva sit, et vivat.
5:24 Et abiit cum illo, et sequebatur eum turba multa, et comprimebant eum.
5:25 Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim,
5:26 et fuerat multa perpessa a compluribus medicis : et erogaverat omnia sua, nec quidquam profecerat, sed magis deterius habebat :
5:27 cum audisset de Jesu, venit in turba retro, et tetigit vestimentum ejus :
5:28 dicebat enim : Quia si vel vestimentum ejus tetigero, salva ero.
5:29 Et confestim siccatus est fons sanguinis ejus : et sensit corpore quia sanata esset a plaga.
5:30 Et statim Jesus in semetipso cognoscens virtutem quae exierat de illo, conversus ad turbam, aiebat : Quis tetigit vestimenta mea ?
5:31 Et dicebant ei discipuli sui : Vides turbam comprimentem te, et dicis : Quis me tetigit ?
5:32 Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat.
5:33 Mulier vero timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum, et dixit ei omnem veritatem.
5:34 Ille autem dixit ei : Filia, fides tua te salvam fecit : vade in pace, et esto sana a plaga tua.
5:35 Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo, dicentes : Quia filia tua mortua est : quid ultra vexas magistrum ?
5:36 Jesus autem audito verbo quod dicebatur, ait archisynagogo : Noli timere : tantummodo crede.
5:37 Et non admisit quemquam se sequi nisi Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem Jacobi.
5:38 Et veniunt in domum archisynagogi, et videt tumultum, et flentes, et ejulantes multum.
5:39 Et ingressus, ait illis : Quid turbamini, et ploratis ? puella non est mortua, sed dormit.
5:40 Et irridebant eum. Ipse vero ejectis omnibus assumit patrem, et matrem puellae, et qui secum erant, et ingreditur ubi puella erat jacens.
5:41 Et tenens manum puellae, ait illi : Talitha cumi, quod est interpretatum : Puella (tibi dico), surge.
5:42 Et confestim surrexit puella, et ambulabat : erat autem annorum duodecim : et obstupuerunt stupore magno.
5:43 Et praecepit illis vehementer ut nemo id sciret : et dixit dari illi manducare.
6:1 Et egressus inde, abiit in patriam suam : et sequebantur eum discipuli sui :
6:2 et facto sabbato coepit in synagoga docere : et multi audientes admirabantur in doctrina ejus, dicentes : Unde huic haec omnia ? et quae est sapientia, quae data est illi, et virtutes tales, quae per manus ejus efficiuntur ?
6:3 Nonne hic est faber, filius Mariae, frater Jacobi, et Joseph, et Judae, et Simonis ? nonne et sorores ejus hic nobiscum sunt ? Et scandalizabantur in illo.
6:4 Et dicebat illis Jesus : Quia non est propheta sine honore nisi in patria sua, et in domo sua, et in cognatione sua.
6:5 Et non poterat ibi virtutem ullam facere, nisi paucos infirmos impositis manibus curavit :
6:6 et mirabatur propter incredulitatem eorum, et circuibat castella in circuitu docens.\
6:7 Et vocavit duodecim : et coepit eos mittere binos, et dabat illis potestatem spirituum immundorum.
6:8 Et praecepit eis ne quid tollerent in via, nisi virgam tantum : non peram, non panem, neque in zona aes,
6:9 sed calceatos sandaliis, et ne induerentur duabus tunicis.
6:10 Et dicebat eis : Quocumque introieritis in domum, illic manete donec exeatis inde :
6:11 et quicumque non receperint vos, nec audierint vos, exeuntes inde, excutite pulverem de pedibus vestris in testimonium illis.
6:12 Et exeuntes praedicabant ut poenitentiam agerent :
6:13 et daemonia multa ejiciebant, et ungebant oleo multos aegros, et sanabant.\
6:14 Et audivit rex Herodes (manifestum enim factum est nomen ejus), et dicebat : Quia Joannes Baptista resurrexit a mortuis : et propterea virtutes operantur in illo.
6:15 Alii autem dicebant : Quia Elias est ; alii vero dicebant : Quia propheta est, quasi unus ex prophetis.
6:16 Quo audito Herodes ait : Quem ego decollavi Joannem, hic a mortuis resurrexit.
6:17 Ipse enim Herodes misit, ac tenuit Joannem, et vinxit eum in carcere propter Herodiadem uxorem Philippi fratris sui, quia duxerat eam.
6:18 Dicebat enim Joannes Herodi : Non licet tibi habere uxorem fratris tui.
6:19 Herodias autem insidiabatur illi : et volebat occidere eum, nec poterat.
6:20 Herodes enim metuebat Joannem, sciens eum virum justum et sanctum : et custodiebat eum, et audito eo multa faciebat, et libenter eum audiebat.
6:21 Et cum dies opportunus accidisset, Herodes natalis sui coenam fecit principibus, et tribunis, et primis Galilaeae :
6:22 cumque introisset filia ipsius Herodiadis, et saltasset, et placuisset Herodi, simulque recumbentibus, rex ait puellae : Pete a me quod vis, et dabo tibi :
6:23 et juravit illi : Quia quidquid petieris dabo tibi, licet dimidium regni mei.
6:24 Quae cum exisset, dixit matri suae : Quid petam ? At illa dixit : Caput Joannis Baptistae.
6:25 Cumque introisset statim cum festinatione ad regem, petivit dicens : Volo ut protinus des mihi in disco caput Joannis Baptistae.
6:26 Et contristatus est rex : propter jusjurandum, et propter simul discumbentes, noluit eam contristare :
6:27 sed misso spiculatore praecepit afferri caput ejus in disco. Et decollavit eum in carcere,
6:28 et attulit caput ejus in disco : et dedit illud puellae, et puella dedit matri suae.
6:29 Quo audito, discipuli ejus venerunt, et tulerunt corpus ejus : et posuerunt illud in monumento.\
6:30 Et convenientes Apostoli ad Jesum, renuntiaverunt ei omnia quae egerant, et docuerant.
6:31 Et ait illis : Venite seorsum in desertum locum, et requiescite pusillum. Erant enim qui veniebant et redibant multi : et nec spatium manducandi habebant.
6:32 Et ascendentes in navim, abierunt in desertum locum seorsum.
6:33 Et viderunt eos abeuntes, et cognoverunt multi : et pedestres de omnibus civitatibus concurrerunt illuc, et praevenerunt eos.
6:34 Et exiens vidit turbam multam Jesus : et misertus est super eos, quia erant sicut oves non habentes pastorem, et coepit docere multa.
6:35 Et cum jam hora multa fieret, accesserunt discipuli ejus, dicentes : Desertus est locus hic, et jam hora praeteriit :
6:36 dimitte illos, ut euntes in proximas villas et vicos, emant sibi cibos, quos manducent.
6:37 Et respondens ait illis : Date illis vos manducare. Et dixerunt ei : Euntes emamus ducentis denariis panes, et dabimus illis manducare.
6:38 Et dicit eis : Quot panes habetis ? ite, et videte. Et cum cognovissent, dicunt : Quinque, et duos pisces.
6:39 Et praecepit illis ut accumbere facerent omnes secundum contubernia super viride foenum.
6:40 Et discubuerunt in partes per centenos et quinquagenos.
6:41 Et acceptis quinque panibus et duobus piscibus, intuens in caelum, benedixit, et fregit panes, et dedit discipulis suis, ut ponerent ante eos : et duos pisces divisit omnibus.
6:42 Et manducaverunt omnes, et saturati sunt.
6:43 Et sustulerunt reliquias, fragmentorum duodecim cophinos plenos, et de piscibus.
6:44 Erant autem qui manducaverunt quinque millia virorum.\
6:45 Et statim coegit discipulos suos ascendere navim, ut praecederent eum trans fretum ad Bethsaidam, dum ipse dimitteret populum.
6:46 Et cum dimisisset eos, abiit in montem orare.
6:47 Et cum sero esset, erat navis in medio mari et ipse solus in terra.
6:48 Et videns eos laborantes in remigando (erat enim ventus contrarius eis) et circa quartam vigiliam noctis venit ad eos ambulans supra mare : et volebat praeterire eos.
6:49 At illi ut viderunt eum ambulantem supra mare, putaverunt phantasma esse, et exclamaverunt.
6:50 Omnes enim viderunt eum, et conturbati sunt. Et statim locutus est cum eis, et dixit eis : Confidite, ego sum : nolite timere.
6:51 Et ascendit ad illos in navim, et cessavit ventus. Et plus magis intra se stupebant :
6:52 non enim intellexerunt de panibus : erat enim cor eorum obcaecatum.
6:53 Et cum transfretassent, venerunt in terram Genesareth, et applicuerunt.
6:54 Cumque egressi essent de navi, continuo cognoverunt eum :
6:55 et percurrentes universam regionem illam, coeperunt in grabatis eos, qui se male habebant, circumferre, ubi audiebant eum esse.
6:56 Et quocumque introibat, in vicos, vel in villas aut civitates, in plateis ponebant infirmos, et deprecabantur eum, ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent, et quotquot tangebant eum, salvi fiebant.
7:1 Et conveniunt ad eum pharisaei, et quidam de scribis, venientes ab Jerosolymis.
7:2 Et cum vidissent quosdam ex discipulis ejus communibus manibus, id est non lotis, manducare panes, vituperaverunt.
7:3 Pharisaei enim, et omnes Judaei, nisi crebro laverint manus, non manducant, tenentes traditionem seniorum :
7:4 et a foro nisi baptizentur, non comedunt : et alia multa sunt, quae tradita sunt illis servare, baptismata calicum, et urceorum, et aeramentorum, et lectorum :
7:5 et interrogabant eum pharisaei et scribae : Quare discipuli tui non ambulant juxta traditionem seniorum, sed communibus manibus manducant panem ?
7:6 At ille respondens, dixit eis : Bene prophetavit Isaias de vobis hypocritis, sicut scriptum est : [Populus hic labiis me honorat,/ cor autem eorum longe est a me :/
7:7 in vanum autem me colunt,/ docentes doctrinas, et praecepta hominum.]
7:8 Relinquentes enim mandatum Dei, tenetis traditionem hominum, baptismata urceorum et calicum : et alia similia his facitis multa.
7:9 Et dicebat illis : Bene irritum facitis praeceptum Dei, ut traditionem vestram servetis.
7:10 Moyses enim dixit : Honora patrem tuum, et matrem tuam. Et : Qui maledixerit patri, vel matri, morte moriatur.
7:11 Vos autem dicitis : Si dixerit homo patri, aut matri, Corban (quod est donum) quodcumque ex me, tibi profuerit :
7:12 et ultra non dimittitis eum quidquam facere patri suo, aut matri,
7:13 rescindentes verbum Dei per traditionem vestram, quam tradidistis : et similia hujusmodi multa facitis.\
7:14 Et advocans iterum turbam, dicebat illis : Audite me omnes, et intelligite.
7:15 Nihil est extra hominem introiens in eum, quod possit eum coinquinare, sed quae de homine procedunt illa sunt quae communicant hominem.
7:16 Si quis habet aures audiendi, audiat.
7:17 Et cum introisset in domum a turba, interrogabant eum discipuli ejus parabolam.
7:18 Et ait illis : Sic et vos imprudentes estis ? Non intelligitis quia omne extrinsecus introiens in hominem, non potest eum communicare :
7:19 quia non intrat in cor ejus, sed in ventrum vadit, et in secessum exit, purgans omnes escas ?
7:20 Dicebat autem, quoniam quae de homine exeunt, illa communicant hominem.
7:21 Ab intus enim de corde hominum malae cogitationes procedunt, adulteria, fornicationes, homicidia,
7:22 furta, avaritiae, nequitiae, dolus, impudicitiae, oculus malus, blasphemia, superbia, stultitia.
7:23 Omnia haec mala ab intus procedunt, et communicant hominem.\
7:24 Et inde surgens abiit in fines Tyri et Sidonis : et ingressus domum, neminem voluit scire, et non potuit latere.
7:25 Mulier enim statim ut audivit de eo, cujus filia habebat spiritum immundum, intravit, et procidit ad pedes ejus.
7:26 Erat enim mulier gentilis, Syrophoenissa genere. Et rogabat eum ut daemonium ejiceret de filia ejus.
7:27 Qui dixit illi : Sine prius saturari filios : non est enim bonum sumere panem filiorum, et mittere canibus.
7:28 At illa respondit, et dixit illi : Utique Domine, nam et catelli comedunt sub mensa de micis puerorum.
7:29 Et ait illi : Propter hunc sermonem vade : exiit daemonium a filia tua.
7:30 Et cum abiisset domum suam, invenit puellam jacentem supra lectum, et daemonium exiisse.\
7:31 Et iterum exiens de finibus Tyri, venit per Sidonem ad mare Galilaeae inter medios fines Decapoleos.
7:32 Et adducunt ei surdum, et mutum, et deprecabantur eum, ut imponat illi manum.
7:33 Et apprehendens eum de turba seorsum, misit digitos suos in auriculas ejus : et exspuens, tetigit linguam ejus :
7:34 et suscipiens in caelum, ingemuit, et ait illi : Ephphetha, quod est, Adaperire.
7:35 Et statim apertae sunt aures ejus, et solutum est vinculum linguae ejus, et loquebatur recte.
7:36 Et praecepit illis ne cui dicerent. Quanto autem eis praecipiebat, tanto magis plus praedicabant :
7:37 et eo amplius admirabantur, dicentes : Bene omnia fecit : et surdos fecit audire, et mutos loqui.
8:1 In diebus illis iterum cum turba multa esset, nec haberent quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis :
8:2 Misereor super turbam : quia ecce jam triduo sustinent me, nec habent quod manducent :
8:3 et si dimisero eos jejunos in domum suam, deficient in via : quidam enim ex eis de longe venerunt.
8:4 Et responderunt ei discipuli sui : Unde illos quis poterit saturare panibus in solitudine ?
8:5 Et interrogavit eos : Quot panes habetis ? Qui dixerunt : Septem.
8:6 Et praecepit turbae discumbere super terram. Et accipiens septem panes, gratias agens fregit, et dabat discipulis suis ut apponerent, et apposuerunt turbae.
8:7 Et habebant pisciculos paucos : et ipsos benedixit, et jussit apponi.
8:8 Et manducaverunt, et saturati sunt, et sustulerunt quod superaverat de fragmentis, septem sportas.
8:9 Erant autem qui manducaverunt, quasi quatuor millia : et dimisit eos.\
8:10 Et statim ascendens navim cum discipulis suis, venit in partes Dalmanutha.
8:11 Et exierunt pharisaei, et coeperunt conquirere cum eo, quaerentes ab illo signum de caelo, tentantes eum.
8:12 Et ingemiscens spiritu, ait : Quid generatio ista signum quaerit ? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti signum.
8:13 Et dimittens eos, ascendit iterum navim et abiit trans fretum.\
8:14 Et obliti sunt panes sumere : et nisi unum panem non habebant secum in navi.
8:15 Et praecipiebat eis, dicens : Videte, et cavete a fermento pharisaeorum, et fermento Herodis.
8:16 Et cogitabant ad alterutrum, dicentes : quia panes non habemus.
8:17 Quo cognito, ait illis Jesus : Quid cogitatis, quia panes non habetis ? nondum cognoscetis nec intelligitis ? adhuc caecatum habetis cor vestrum ?
8:18 oculos habentes non videtis ? et aures habentes non auditis ? nec recordamini,
8:19 quando quinque panes fregi in quinque millia : quot cophinos fragmentorum plenos sustulistis ? Dicunt ei : Duodecim.
8:20 Quando et septem panes in quatuor millia : quot sportas fragmentorum tulistis ? Et dicunt ei : Septem.
8:21 Et dicebat eis : Quomodo nondum intelligitis ?\
8:22 Et veniunt Bethsaidam, et adducunt ei caecum, et rogabant eum ut illum tangeret.
8:23 Et apprehensa manu caeci, eduxit eum extra vicum : et exspuens in oculos ejus impositis manibus suis, interrogavit eum si quid videret.
8:24 Et aspiciens, ait : Video homines velut arbores ambulantes.
8:25 Deinde iterum imposuit manus super oculos ejus : et coepit videre : et restitutus est ita ut clare videret omnia.
8:26 Et misit illum in domum suam, dicens : Vade in domum tuam : et si in vicum introieris, nemini dixeris.\
8:27 Et egressus est Jesus, et discipuli ejus in castella Caesareae Philippi : et in via interrogabat discipulos suos, dicens eis : Quem me dicunt esse homines ?
8:28 Qui responderunt illi, dicentes : Joannem Baptistam, alii Eliam, alii vero quasi unum de prophetis.
8:29 Tunc dicit illis : Vos vero quem me esse dicitis ? Respondens Petrus, ait ei : Tu es Christus.
8:30 Et comminatus est eis, ne cui dicerent de illo.\
8:31 Et coepit docere eos quoniam oportet Filium hominis pati multa, et reprobari a senioribus, et a summis sacerdotibus et scribis, et occidi : et post tres dies resurgere.
8:32 Et palam verbum loquebatur. Et apprehendens eum Petrus, coepit increpare eum.
8:33 Qui conversus, et videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens : Vade retro me Satana, quoniam non sapis quae Dei sunt, sed quae sunt hominum.\
8:34 Et convocata turba cum discipulis suis, dixit eis : Si quis vult me sequi, deneget semetipsum : et tollat crucem suam, et sequatur me.
8:35 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam : qui autem perdiderit animam suam propter me, et Evangelium, salvam faciet eam.
8:36 Quid enim proderit homini, si lucretur mundum totum et detrimentum animae suae faciat ?
8:37 Aut quid dabit homo commutationis pro anima sua ?
8:38 Qui enim me confusus fuerit, et verba mea in generatione ista adultera et peccatrice, et Filius hominis confundetur eum, cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis.
8:39 Et dicebat illis : Amen dico vobis, quia sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute.
9:1 Et post dies sex assumit Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem, et ducit illos in montem excelsum seorsum solos, et transfiguratus est coram ipsis.
9:2 Et vestimenta ejus facta sunt splendentia, et candida nimis velut nix, qualia fullo non potest super terram candida facere.
9:3 Et apparuit illis Elias cum Moyse : et erant loquentes cum Jesu.
9:4 Et respondens Petrus, ait Jesu : Rabbi, bonum est nos hic esse : et faciamus tria tabernacula, tibi unum, et Moysi unum, et Eliae unum.
9:5 Non enim sciebat quid diceret : erant enim timore exterriti.
9:6 Et facta est nubes obumbrans eos : et venit vox de nube, dicens : Hic est Filius meus carissimus : audite illum.
9:7 Et statim circumspicientes, neminem amplius viderunt, nisi Jesum tantum secum.
9:8 Et descendentibus illis de monte, praecepit illis ne cuiquam quae vidissent, narrarent : nisi cum Filius hominis a mortuis resurrexerit.
9:9 Et verbum continuerunt apud se : conquirentes quid esset, cum a mortuis resurrexerit.
9:10 Et interrogabant eum, dicentes : Quid ergo dicunt pharisaei et scribae, quia Eliam oportet venire primum ?
9:11 Qui respondens, ait illis : Elias cum venerit primo, restituet omnia : et quomodo scriptum est in Filium hominis, ut multa patiatur et contemnatur.
9:12 Sed dico vobis quia et Elias venit (et fecerunt illi quaecumque voluerunt) sicut scriptum est de eo.\
9:13 Et veniens ad discipulos suos, vidit turbam magnam circa eos, et scribas conquirentes cum illis.
9:14 Et confestim omnis populus videns Jesum, stupefactus est, et expaverunt, et accurrentes salutabant eum.
9:15 Et interrogavit eos : Quid inter vos conquiritis ?
9:16 Et respondens unus de turba, dixit : Magister, attuli filium meum ad te habentem spiritum mutum :
9:17 qui ubicumque eum apprehenderit, allidit illum, et spumat, et stridet dentibus, et arescit : et dixi discipulis tuis ut ejicerent illum, et non potuerunt.
9:18 Qui respondens eis, dixit : O generatio incredula, quamdiu apud vos ero ? quamdiu vos patiar ? afferte illum ad me.
9:19 Et attulerunt eum. Et cum vidisset eum, statim spiritus conturbavit illum : et elisus in terram, volutabatur spumans.
9:20 Et interrogavit patrem ejus : Quantum temporis est ex quo ei hoc accidit ? At ille ait : Ab infantia :
9:21 et frequenter eum in ignem, et in aquas misit ut eum perderet : sed si quid potes, adjuva nos, misertus nostri.
9:22 Jesus autem ait illi : Si potes credere, omnia possibilia sunt credenti.
9:23 Et continuo exclamans pater pueri, cum lacrimis aiebat : Credo, Domine ; adjuva incredulitatem meam.
9:24 Et cum videret Jesus concurrentem turbam, comminatus est spiritui immundo, dicens illi : Surde et mute spiritus, ego praecipio tibi, exi ab eo : et amplius ne introeas in eum.
9:25 Et exclamans, et multum discerpens eum, exiit ab eo, et factus est sicut mortuus, ita ut multi dicerent : Quia mortuus est.
9:26 Jesus autem tenens manum ejus elevavit eum, et surrexit.
9:27 Et cum introisset in domum, discipuli ejus secreto interrogabant eum : Quare nos non potuimus ejicere eum ?
9:28 Et dixit illis : Hoc genus in nullo potest exire, nisi in oratione et jejunio.
9:29 Et inde profecti praetergrediebantur Galilaeam : nec volebat quemquam scire.\
9:30 Docebat autem discipulos suos, et dicebat illis : Quoniam Filius hominis tradetur in manus hominum, et occident eum, et occisus tertia die resurget.
9:31 At illi ignorabant verbum : et timebant interrogare eum.\
9:32 Et venerunt Capharnaum. Qui cum domi essent, interrogabat eos : Quid in via tractabatis ?
9:33 At illi tacebant : siquidem in via inter se disputaverunt : quis eorum major esset.
9:34 Et residens vocavit duodecim, et ait illis : Si quis vult primus esse, erit omnium novissimus, et omnium minister.
9:35 Et accipiens puerum, statuit eum in medio eorum : quem cum complexus esset, ait illis :
9:36 Quisquis unum ex hujusmodi pueris receperit in nomine meo, me recipit : et quicumque me susceperit, non me suscipit, sed eum qui misit me.\
9:37 Respondit illi Joannes, dicens : Magister, vidimus quemdam in nomine tuo ejicientem daemonia, qui non sequitur nos, et prohibuimus eum.
9:38 Jesus autem ait : Nolite prohibere eum : nemo est enim qui faciat virtutem in nomine meo, et possit cito male loqui de me :
9:39 qui enim non est adversum vos, pro vobis est.
9:40 Quisquis enim potum dederit vobis calicem aquae in nomine meo, quia Christi estis : amen dico vobis, non perdet mercedem suam.\
9:41 Et quisquis scandalizaverit unum ex his pusillis credentibus in me : bonum est ei magis si circumdaretur mola asinaria collo ejus, et in mare mitteretur.
9:42 Et si scandalizaverit te manus tua, abscide illam : bonum est tibi debilem introire in vitam, quam duas manus habentem ire in gehennam, in ignem inextinguibilem,
9:43 ubi vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur.
9:44 Et si pes tuus te scandalizat, amputa illum : bonum est tibi claudum introire in vitam aeternam, quam duos pedes habentem mitti in gehennam ignis inextinguibilis,
9:45 ubi vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur.
9:46 Quod si oculus tuus scandalizat te, ejice eum : bonum est tibi luscum introire in regnum Dei, quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis,
9:47 ubi vermis eorum non moritur, et ignis non extinguitur.
9:48 Omnis enim igne salietur, et omnis victima sale salietur.
9:49 Bonum est sal : quod si sal insulsum fuerit, in quo illud condietis ? Habete in vobis sal, et pacem habete inter vos.
10:1 Et inde exsurgens venit in fines Judaeae ultra Jordanem : et conveniunt iterum turbae ad eum : et sicut consueverat, iterum docebat illos.
10:2 Et accedentes pharisaei interrogabant eum : Si licet viro uxorem dimittere : tentantes eum.
10:3 At ille respondens, dixit eis : Quid vobis praecepit Moyses ?
10:4 Qui dixerunt : Moyses permisit libellum repudii scribere, et dimittere.
10:5 Quibus respondens Jesus, ait : Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum istud :
10:6 ab initio autem creaturae masculum et feminam fecit eos Deus.
10:7 Propter hoc relinquet homo patrem suum et matrem, et adhaerebit ad uxorem suam :
10:8 et erunt duo in carne una. Itaque jam non sunt duo, sed una caro.
10:9 Quod ergo Deus conjunxit, homo non separet.
10:10 Et in domo iterum discipuli ejus de eodem interrogaverunt eum.
10:11 Et ait illis : Quicumque dimiserit uxorem suam, et aliam duxerit, adulterium committit super eam.
10:12 Et si uxor dimiserit virum suum, et alii nupserit, moechatur.\
10:13 Et offerebant illi parvulos ut tangeret illos. Discipuli autem comminabantur offerentibus.
10:14 Quos cum videret Jesus, indigne tulit, et ait illis : Sinite parvulos venire ad me, et ne prohibueritis eos : talium enim est regnum Dei.
10:15 Amen dico vobis : Quisquis non receperit regnum Dei velut parvulus, non intrabit in illud.
10:16 Et complexans eos, et imponens manus super illos, benedicebat eos.\
10:17 Et cum egressus esset in viam, procurrens quidam genu flexo ante eum, rogabat eum : Magister bone, quid faciam ut vitam aeternam percipiam ?
10:18 Jesus autem dixit ei : Quid me dicis bonum ? nemo bonus, nisi unus Deus.
10:19 Praecepta nosti : ne adulteres, ne occidas, ne fureris, ne falsum testimonium dixeris, ne fraudem feceris, honora patrem tuum et matrem.
10:20 At ille respondens, ait illi : Magister, haec omnia observavi a juventute mea.
10:21 Jesus autem intuitus eum, dilexit eum, et dixit ei : Unum tibi deest : vade, quaecumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in caelo : et veni, sequere me.
10:22 Qui contristatus in verbo, abiit moerens : erat enim habens multas possessiones.
10:23 Et circumspiciens Jesus, ait discipulis suis : Quam difficile qui pecunias habent, in regnum Dei introibunt !
10:24 Discipuli autem obstupescebant in verbis ejus. At Jesus rursus respondens ait illis : Filioli, quam difficile est, confidentes in pecuniis, in regnum Dei introire !
10:25 Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei.
10:26 Qui magis admirabantur, dicentes ad semetipsos : Et quis potest salvus fieri ?
10:27 Et intuens illos Jesus, ait : Apud homines impossibile est, sed non apud Deum : omnia enim possibilia sunt apud Deum.\
10:28 Et coepit ei Petrus dicere : Ecce nos dimisimus omnia, et secuti sumus te.
10:29 Respondens Jesus, ait : Amen dico vobis : Nemo est qui reliquerit domum, aut fratres, aut sorores, aut patrem, aut matrem, aut filios, aut agros propter me et propter Evangelium,
10:30 qui non accipiat centies tantum, nunc in tempore hoc : domos, et fratres, et sorores, et matres, et filios, et agros, cum persecutionibus, et in saeculo futuro vitam aeternam.
10:31 Multi autem erunt primi novissimi, et novissimi primi.\
10:32 Erant autem in via ascendentes Jerosolymam : et praecedebat illos Jesus, et stupebant : et sequentes timebant. Et assumens iterum duodecim, coepit illis dicere quae essent ei eventura.
10:33 Quia ecce ascendimus Jerosolymam, et Filius hominis tradetur principibus sacerdotum, et scribis, et senioribus, et damnabunt eum morte, et tradent eum gentibus :
10:34 et illudent ei, et conspuent eum, et flagellabunt eum, et interficient eum : et tertia die resurget.\
10:35 Et accedunt ad eum Jacobus et Joannes filii Zebedaei, dicentes : Magister, volumus ut quodcumque petierimus, facias nobis.
10:36 At ille dixit eis : Quid vultis ut faciam vobis ?
10:37 Et dixerunt : Da nobis ut unus ad dexteram tuam, et alius ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua.
10:38 Jesus autem ait eis : Nescitis quid petatis : potestis bibere calicem, quem ego bibo, aut baptismo, quo ego baptizor, baptizari ?
10:39 At illi dixerunt ei : Possumus. Jesus autem ait eis : Calicem quidem, quem ego bibo, bibetis ; et baptismo, quo ego baptizor, baptizabimini :
10:40 sedere autem ad dexteram meam, vel ad sinistram, non est meum dare vobis, sed quibus paratum est.
10:41 Et audientes decem, coeperunt indignari de Jacobo et Joanne.
10:42 Jesus autem vocans eos, ait illis : Scitis quia hi, qui videntur principari gentibus, dominantur eis : et principes eorum potestatem habent ipsorum.
10:43 Non ita est autem in vobis, sed quicumque voluerit fieri major, erit vester minister :
10:44 et quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium servus.
10:45 Nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei, sed ut ministraret, et daret animam suam redemptionem pro multis.\
10:46 Et veniunt Jericho : et proficiscente eo de Jericho, et discipulis ejus, et plurima multitudine, filius Timaei Bartimaeus caecus, sedebat juxta viam mendicans.
10:47 Qui cum audisset quia Jesus Nazarenus est, coepit clamare, et dicere : Jesu fili David, miserere mei.
10:48 Et comminabantur ei multi ut taceret. At ille multo magis clamabat : Fili David, miserere mei.
10:49 Et stans Jesus praecepit illum vocari. Et vocant caecum, dicentes ei : Animaequior esto : surge, vocat te.
10:50 Qui projecto vestimento suo exiliens, venit ad eum.
10:51 Et respondens Jesus dixit illi : Quid tibi vis faciam ? Caecus autem dixit ei : Rabboni, ut videam.
10:52 Jesus autem ait illi : Vade, fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit, et sequebatur eum in via.
11:1 Et cum appropinquarent Jerosolymae et Bethaniae ad montem Olivarum, mittit duos ex discipulis suis,
11:2 et ait illis : Ite in castellum, quod contra vos est, et statim introeuntes illuc, invenietis pullum ligatum, super quem nemo adhuc hominum sedit : solvite illum, et adducite.
11:3 Et si quis vobis dixerit : Quid facitis ? dicite, quia Domino necessarius est : et continuo illum dimittet huc.
11:4 Et abeuntes invenerunt pullum ligatum ante januam foris in bivio : et solvunt eum.
11:5 Et quidam de illic stantibus dicebant illis : Quid facitis solventes pullum ?
11:6 Qui dixerunt eis sicut praeceperat illis Jesus, et dimiserunt eis.
11:7 Et duxerunt pullum ad Jesum : et imponunt illi vestimenta sua, et sedit super eum.
11:8 Multi autem vestimenta sua straverunt in via : alii autem frondes caedebant de arboribus, et sternebant in via.
11:9 Et qui praeibant, et qui sequebantur, clamabant, dicentes : Hosanna : benedictus qui venit in nomine Domini :
11:10 benedictum quod venit regnum patris nostri David : hosanna in excelsis.
11:11 Et introivit Jerosolymam in templum : et circumspectis omnibus, cum jam vespera esset hora, exiit in Bethaniam cum duodecim.\
11:12 Et alia die cum exirent a Bethania, esuriit.
11:13 Cumque vidisset a longe ficum habentem folia, venit si quid forte inveniret in ea : et cum venisset ad eam, nihil invenit praeter folia : non enim erat tempus ficorum.
11:14 Et respondens dixit ei : Jam non amplius in aeternum ex te fructum quisquam manducet. Et audiebant discipuli ejus.\
11:15 Et veniunt in Jerosolymam. Et cum introisset in templum, coepit ejicere vendentes et ementes in templo : et mensas numulariorum, et cathedras vendentium columbas evertit :
11:16 et non sinebat ut quisquam transferret vas per templum :
11:17 et docebat, dicens eis : Nonne scriptum est : Quia domus mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus ? vos autem fecistis eam speluncam latronum.
11:18 Quo audito principes sacerdotum et scribae, quaerebant quomodo eum perderent : timebant enim eum, quoniam universa turba admirabatur super doctrina ejus.
11:19 Et cum vespera facta esset, egrediebatur de civitate.\
11:20 Et cum mane transirent, viderunt ficum aridam factam a radicibus.
11:21 Et recordatus Petrus, dixit ei : Rabbi, ecce ficus, cui maledixisti, aruit.
11:22 Et respondens Jesus ait illis : Habete fidem Dei.
11:23 Amen dico vobis, quia quicumque dixerit huic monti : Tollere, et mittere in mare, et non haesitaverit in corde suo, sed crediderit, quia quodcumque dixerit fiat, fiet ei.
11:24 Propterea dico vobis, omnia quaecumque orantes petitis, credite quia accipietis, et evenient vobis.
11:25 Et cum stabitis ad orandum, dimittite si quis habetis adversus aliquem : ut et Pater vester, qui in caelis est, dimittat vobis peccata vestra.
11:26 Quod si vos non dimiseritis : nec Pater vester, qui in caelis est, dimittet vobis peccata vestra.\
11:27 Et veniunt rursus Jerosolymam. Et cum ambularet in templo, accedunt ad eum summi sacerdotes, et scribae, et seniores :
11:28 et dicunt ei : In qua potestate haec facis ? et quis dedit tibi hanc potestatem ut ista facias ?
11:29 Jesus autem respondens, ait illis : Interrogabo vos et ego unum verbum, et respondete mihi : et dicam vobis in qua potestate haec faciam.
11:30 Baptismus Joannis, de caelo erat, an ex hominibus ? Respondete mihi.
11:31 At illi cogitabant secum, dicentes : Si dixerimus : De caelo, dicet : Quare ergo non credidistis ei ?
11:32 Si dixerimus : Ex hominibus, timemus populum : omnes enim habebant Joannem quia vere propheta esset.
11:33 Et respondentes dicunt Jesu : Nescimus. Et respondens Jesus ait illis : Neque ego dico vobis in qua potestate haec faciam.
12:1 Et coepit illis in parabolis loqui : Vineam pastinavit homo, et circumdedit sepem, et fodit lacum, et aedificavit turrim, et locavit eam agricolis, et peregre profectus est.
12:2 Et misit ad agricolas in tempore servum ut ab agricolis acciperet de fructu vineae.
12:3 Qui apprehensum eum ceciderunt, et dimiserunt vacuum.
12:4 Et iterum misit ad illos alium servum : et illum in capite vulneraverunt, et contumeliis affecerunt.
12:5 Et rursum alium misit, et illum occiderunt : et plures alios : quosdam caedentes, alios vero occidentes.
12:6 Adhuc ergo unum habens filium carissimum, et illum misit ad eos novissimum, dicens : Quia reverebuntur filium meum.
12:7 Coloni autem dixerunt ad invicem : Hic est haeres : venite, occidamus eum : et nostra erit haereditas.
12:8 Et apprehendentes eum, occiderunt : et ejecerunt extra vineam.
12:9 Quid ergo faciet dominus vineae ? Veniet, et perdet colonos, et dabit vineam aliis.
12:10 Nec scripturam hanc legistis : Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli :
12:11 a Domino factum est istud, et est mirabile in oculis nostris ?
12:12 Et quaerebant eum tenere : et timuerunt turbam : cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit. Et relicto eo abierunt.\
12:13 Et mittunt ad eum quosdam ex pharisaeis, et herodianis, ut eum caperent in verbo.
12:14 Qui venientes dicunt ei : Magister, scimus quia verax es, et non curas quemquam : nec enim vides in faciem hominum, sed in veritate viam Dei doces. Licet dari tributum Caesari, an non dabimus ?
12:15 Qui sciens versutiam illorum, ait illos : Quid me tentatis ? afferte mihi denarium ut videam.
12:16 At illi attulerunt ei. Et ait illis : Cujus est imago haec, et inscriptio ? Dicunt ei : Caesaris.
12:17 Respondens autem Jesus dixit illis : Reddite igitur quae sunt Caesaris, Caesari : et quae sunt Dei, Deo. Et mirabantur super eo.\
12:18 Et venerunt ad eum sadducaei, qui dicunt resurrectionem non esse : et interrogabant eum, dicentes :
12:19 Magister, Moyses nobis scripsit, ut si cujus frater mortuus fuerit, et dimiserit uxorem, et filios non reliquerit, accipiat frater ejus uxorem ipsius, et resuscitet semen fratri suo.
12:20 Septem ergo fratres erant : et primus accepit uxorem, et mortuus est non relicto semine.
12:21 Et secundus accepit eam, et mortuus est : et nec iste reliquit semen. Et tertius similiter.
12:22 Et acceperunt eam similiter septem : et non reliquerunt semen. Novissima omnium defuncta est et mulier.
12:23 In resurrectione ergo cum resurrexerint, cujus de his erit uxor ? septem enim habuerunt eam uxorem.
12:24 Et respondens Jesus, ait illis : Nonne ideo erratis, non scientes Scripturas, neque virtutem Dei ?
12:25 Cum enim a mortuis resurrexerint, neque nubent, neque nubentur, sed sunt sicut angeli in caelis.
12:26 De mortuis autem quod resurgant, non legistis in libro Moysi, super rubum, quomodo dixerit illi Deus, inquiens : Ego sum Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob ?
12:27 Non est Deus mortuorum, sed vivorum. Vos ergo multum erratis.\
12:28 Et accessit unus de scribis, qui audierat illos conquirentes, et videns quoniam bene illis responderit, interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum.
12:29 Jesus autem respondit ei : Quia primum omnium mandatum est : Audi Israel, Dominus Deus tuus, Deus unus est :
12:30 et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex tota mente tua, et ex tota virtute tua. Hoc est primum mandatum.
12:31 Secundum autem simile est illi : Diliges proximum tuum tamquam teipsum. Majus horum aliud mandatum non est.
12:32 Et ait illi scriba : Bene, Magister, in veritate dixisti, quia unus est Deus, et non est alius praeter eum.
12:33 Et ut diligatur ex toto corde, et ex toto intellectu, et ex tota anima, et ex tota fortitudine, et diligere proximum tamquam seipsum, majus est omnibus holocautomatibus, et sacrificiis.
12:34 Jesus autem videns quod sapienter respondisset, dixit illi : Non es longe a regno Dei. Et nemo jam audebat eum interrogare.\
12:35 Et respondens Jesus dicebat, docens in templo : Quomodo dicunt scribae Christum filium esse David ?
12:36 Ipse enim David dicit in Spiritu Sancto : Dixit Dominus Domino meo : Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum.
12:37 Ipse ergo David dicit eum Dominum, et unde est filius ejus ? Et multa turba eum libenter audivit.
12:38 Et dicebat eis in doctrina sua : Cavete a scribis, qui volunt in stolis ambulare, et salutari in foro,
12:39 et in primis cathedris sedere in synagogis, et primos discubitus in coenis :
12:40 qui devorant domos viduarum sub obtentu prolixae orationis : hi accipient prolixius judicium.\
12:41 Et sedens Jesus contra gazophylacium, aspiciebat quomodo turba jactaret aes in gazophylacium, et multi divites jactabant multa.
12:42 Cum venisset autem vidua una pauper, misit duo minuta, quod est quadrans,
12:43 et convocans discipulos suos, ait illis : Amen dico vobis, quoniam vidua haec pauper plus omnibus misit, qui miserunt in gazophylacium.
12:44 Omnes enim ex eo, quod abundabat illis, miserunt : haec vero de penuria sua omnia quae habuit misit totum victum suum.
13:1 Et cum egrederetur de templo, ait illi unus ex discipulis suis : Magister, aspice quales lapides, et quales structurae.
13:2 Et respondens Jesus, ait illi : Vides has omnes magnas aedificationes ? Non relinquetur lapis super lapidem, qui non destruatur.\
13:3 Et cum sederet in monte Olivarum contra templum, interrogabant eum separatim Petrus, et Jacobus, et Joannes, et Andreas :
13:4 Dic nobis, quando ista fient ? et quod signum erit, quando haec omnia incipient consummari ?
13:5 Et respondens Jesus coepit dicere illis : Videte ne quid vos seducat :
13:6 multi enim venient in nomine meo, dicentes quia ego sum : et multos seducent.
13:7 Cum audieritis autem bella, et opiniones bellorum, ne timueritis : oportet enim haec fieri : sed nondum finis.
13:8 Exsurget enim gens contra gentem, et regnum super regnum, et erunt terraemotus per loca, et fames. Initium dolorum haec.\
13:9 Videte autem vosmetipsos. Tradent enim vos in consiliis, et in synagogis vapulabitis, et ante praesides et reges stabitis propter me, in testimonium illis.
13:10 Et in omnes gentes primum oportet praedicari Evangelium.
13:11 Et cum duxerint vos tradentes, nolite praecogitare quid loquamini : sed quod datum vobis fuerit in illa hora, id loquimini : non enim vos estis loquentes, sed Spiritus Sanctus.
13:12 Tradet autem frater fratrem in mortem, et pater filium : et consurgent filii in parentes, et morte afficient eos.
13:13 Et eritis odio omnibus propter nomen meum. Qui autem sustinuerit in finem, hic salvus erit.\
13:14 Cum autem videritis abominationem desolationis stantem, ubi non debet, qui legit, intelligat : tunc qui in Judaea sunt, fugiant in montes :
13:15 et qui super tectum, ne descendat in domum, nec introeat ut tollat quid de domo sua :
13:16 et qui in agro erit, non revertatur retro tollere vestimentum suum.
13:17 Vae autem praegnantibus et nutrientibus in illis diebus.\
13:18 Orate vero ut hieme non fiant.
13:19 Erunt enim dies illi tribulationes tales quales non fuerunt ab initio creaturae, quam condidit Deus usque nunc, neque fient.
13:20 Et nisi breviasset Dominus dies, non fuisset salva omnis caro : sed propter electos, quos elegit, breviavit dies.
13:21 Et tunc si quis vobis dixerit : Ecce hic est Christus, ecce illic, ne credideritis.
13:22 Exsurgent enim pseudochristi et pseudoprophetae, et dabunt signa et portenta ad seducendos, si fieri potest, etiam electos.
13:23 Vos ergo videte : ecce praedixi vobis omnia.\
13:24 Sed in illis diebus, post tribulationem illam, sol contenebrabitur, et luna non dabit splendorem suum :
13:25 et stellae caeli erunt decidentes, et virtutes, quae in caelis sunt, movebuntur.
13:26 Et tunc videbunt Filium hominis venientem in nubibus cum virtute multa et gloria.
13:27 Et tunc mittet angelos suos, et congregabit electos suos a quatuor ventis, a summo terrae usque ad summum caeli.\
13:28 A ficu autem discite parabolam. Cum jam ramus ejus tener fuerit, et nata fuerint folia, cognoscitis quia in proximo sit aestas :
13:29 sic et vos cum videritis haec fieri, scitote quod in proximo sit, in ostiis.
13:30 Amen dico vobis, quoniam non transibit generatio haec, donec omnia ista fiant.
13:31 Caelum et terra transibunt, verba autem mea non transibunt.\
13:32 De die autem illo vel hora nemo scit, neque angeli in caelo, neque Filius, nisi Pater.
13:33 Videte, vigilate, et orate : nescitis enim quando tempus sit.
13:34 Sicut homo qui peregre profectus reliquit domum suam, et dedit servis suis potestatem cujusque operis, et janitori praecepit ut vigilet,
13:35 vigilate ergo (nescitis enim quando dominus domus veniat : sero, an media nocte, an galli cantu, an mane),
13:36 ne, cum venerit repente, inveniat vos dormientes.
13:37 Quod autem vobis dico, omnibus dico : Vigilate.
14:1 Erat autem Pascha et azyma post biduum : et quaerebant summi sacerdotes et scribae quomodo eum dolo tenerent, et occiderent.
14:2 Dicebant autem : Non in die festo, ne forte tumultus fieret in populo.\
14:3 Et cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi, et recumberet, venit mulier habens alabastrum unguenti nardi spicati pretiosi : et fracto alabastro, effudit super caput ejus.
14:4 Erant autem quidam indigne ferentes intra semetipsos, et dicentes : Ut quid perditio ista unguenti facta est ?
14:5 poterat enim unguentum istud venundari plus quam trecentis denariis, et dari pauperibus. Et fremebant in eam.
14:6 Jesus autem dixit : Sinite eam, quid illi molesti estis ? Bonum opus operata est in me :
14:7 semper enim pauperes habetis vobiscum : et cum volueritis, potestis illis benefacere : me autem non semper habetis.
14:8 Quod habuit haec, fecit : praevenit ungere corpus meum in sepulturam.
14:9 Amen dico vobis : Ubicumque praedicatum fuerit Evangelium istud in universo mundo, et quod fecit haec, narrabitur in memoriam ejus.\
14:10 Et Judas Iscariotes, unus de duodecim, abiit ad summos sacerdotes, ut proderet eum illis.
14:11 Qui audientes gavisi sunt : et promiserunt ei pecuniam se daturos. Et quaerebat quomodo illum opportune traderet.\
14:12 Et primo die azymorum quando Pascha immolabant, dicunt ei discipuli : Quo vis eamus, et paremus tibi ut manduces Pascha ?
14:13 Et mittit duos ex discipulis suis, et dicit eis : Ite in civitatem, et occurret vobis homo lagenam aquae bajulans : sequimini eum,
14:14 et quocumque introierit, dicite domino domus, quia magister dicit : Ubi est refectio mea, ubi Pascha cum discipulis meis manducem ?
14:15 Et ipse vobis demonstrabit coenaculum grande, stratum : et illic parate nobis.
14:16 Et abierunt discipuli ejus, et venerunt in civitatem : et invenerunt sicut dixerat illis, et paraverunt Pascha.
14:17 Vespere autem facto, venit cum duodecim.
14:18 Et discumbentibus eis, et manducantibus, ait Jesus : Amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me, qui manducat mecum.
14:19 At illi coeperunt contristari, et dicere ei singulatim : Numquid ego ?
14:20 Qui ait illis : Unus ex duodecim, qui intingit mecum manum in catino.
14:21 Et Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de eo : vae autem homini illi per quem Filius hominis tradetur ! bonum erat ei, si non esset natus homo ille.\
14:22 Et manducantibus illis, accepit Jesus panem : et benedicens fregit, et dedit eis, et ait : Sumite, hoc est corpus meum.
14:23 Et accepto calice, gratias agens dedit eis : et biberunt ex illo omnes.
14:24 Et ait illis : Hic est sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur.
14:25 Amen dico vobis, quia jam non bibam de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam novum in regno Dei.\
14:26 Et hymno dicto exierunt in montem Olivarum.
14:27 Et ait eis Jesus : Omnes scandalizabimini in me in nocte ista : quia scriptum est : Percutiam pastorem, et dispergentur oves.
14:28 Sed postquam resurrexero, praecedam vos in Galilaeam.
14:29 Petrus autem ait illi : Et si omnes scandalizati fuerint in te, sed non ego.
14:30 Et ait illi Jesus : Amen dico tibi, quia tu hodie in nocte hac, priusquam gallus vocem bis dederit, ter me es negaturus.
14:31 At ille amplius loquebatur : Et si oportuerit me simul commori tibi, non te negabo. Similiter autem et omnes dicebant.\
14:32 Et veniunt in praedium, cui nomen Gethsemani. Et ait discipulis suis : Sedete hic donec orem.
14:33 Et assumit Petrum, et Jacobum, et Joannem secum : et coepit pavere et taedere.
14:34 Et ait illis : Tristis est anima mea usque ad mortem : sustinete hic, et vigilate.
14:35 Et cum processisset paululum, procidit super terram, et orabat ut, si fieri posset, transiret ab eo hora.
14:36 Et dixit : Abba pater, omnia tibi possibilia sunt : transfer calicem hunc a me : sed non quod ego volo, sed quod tu.
14:37 Et venit, et invenit eos dormientes. Et ait Petro : Simon, dormis ? non potuisti una hora vigilare ?
14:38 vigilate et orate, ut non intretis in tentationem. Spiritus quidem promptus est, caro vero infirma.
14:39 Et iterum abiens oravit, eumdem sermonem dicens.
14:40 Et reversus, denuo invenit eos dormientes (erant enim oculi eorum gravati), et ignorabant quid responderent ei.
14:41 Et venit tertio, et ait illis : Dormite jam, et requiescite. Sufficit : venit hora : ecce Filius hominis tradetur in manus peccatorum.
14:42 Surgite, eamus : ecce qui me tradet, prope est.\
14:43 Et, adhuc eo loquente, venit Judas Iscariotes unus de duodecim, et cum eo turba multa cum gladiis et lignis, a summis sacerdotibus, et scribis, et senioribus.
14:44 Dederat autem traditor ejus signum eis, dicens : Quemcumque osculatus fuero, ipse est, tenete eum, et ducite caute.
14:45 Et cum venisset, statim accedens ad eum, ait : Ave Rabbi : et osculatus est eum.
14:46 At illi manus injecerunt in eum, et tenuerunt eum.
14:47 Unus autem quidam de circumstantibus educens gladium, percussit servum summi sacerdotis, et amputavit illi auriculam.
14:48 Et respondens Jesus, ait illis : Tamquam ad latronem existis cum gladiis et lignis comprehendere me ?
14:49 quotidie eram apud vos in templo docens, et non me tenuistis. Sed ut impleantur Scripturae.
14:50 Tunc discipuli ejus relinquentes eum, omnes fugerunt.
14:51 Adolescens autem quidam sequebatur eum amictus sindone super nudo : et tenuerunt eum.
14:52 At ille rejecta sindone, nudus profugit ab eis.\
14:53 Et adduxerunt Jesum ad summum sacerdotem : et convenerunt omnes sacerdotes, et scribae, et seniores.
14:54 Petrus autem a longe secutus est eum usque intro in atrium summi sacerdotis : et sedebat cum ministris ad ignem, et calefaciebat se.
14:55 Summi vero sacerdotes et omne concilium quaerebant adversus Jesum testimonium ut eum morti traderent : nec inveniebant.
14:56 Multi enim testimonium falsum dicebant adversus eum : et convenientia testimonia non erant.
14:57 Et quidam surgentes, falsum testimonium ferebant adversus eum, dicentes :
14:58 Quoniam nos audivimus eum dicentem : Ego dissolvam templum hoc manu factum, et per triduum aliud non manu factum aedificabo.
14:59 Et non erat conveniens testimonium illorum.
14:60 Et exsurgens summus sacerdos in medium, interrogavit Jesum, dicens : Non respondes quidquam ad ea quae tibi objiciuntur ab his ?
14:61 Ille autem tacebat, et nihil respondit. Rursum summus sacerdos interrogabat eum, et dixit ei : Tu es Christus Filius Dei benedicti ?
14:62 Jesus autem dixit illi : Ego sum : et videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis Dei, et venientem cum nubibus caeli.
14:63 Summus autem sacerdos scindens vestimenta sua, ait : Quid adhuc desideramus testes ?
14:64 Audistis blasphemiam : quid vobis videtur ? Qui omnes condemnaverunt eum esse reum mortis.
14:65 Et coeperunt quidam conspuere eum, et velare faciem ejus, et colaphis eum caedere, et dicere ei : Prophetiza : et ministri alapis eum caedebant.\
14:66 Et cum esset Petrus in atrio deorsum, venit una ex ancillis summi sacerdotis :
14:67 et cum vidisset Petrum calefacientem se, aspiciens illum, ait : Et tu cum Jesu Nazareno eras.
14:68 At ille negavit, dicens : Neque scio, neque novi quid dicas. Et exiit foras ante atrium, et gallus cantavit.
14:69 Rursus autem cum vidisset illum ancilla, coepit dicere circumstantibus : Quia hic ex illis est.
14:70 At ille iterum negavit. Et post pusillum rursus qui astabant, dicebant Petro : Vere ex illis es : nam et Galilaeus es.
14:71 Ille autem coepit anathematizare et jurare : Quia nescio hominem istum, quem dicitis.
14:72 Et statim gallus iterum cantavit. Et recordatus est Petrus verbi quod dixerat ei Jesus : Priusquam gallus cantet bis, ter me negabis. Et coepit flere.
15:1 Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus, et scribis, et universo concilio, vincientes Jesum, duxerunt, et tradiderunt Pilato.
15:2 Et interrogavit eum Pilatus : Tu es rex Judaeorum ? At ille respondens, ait illi : Tu dicis.
15:3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis.
15:4 Pilatus autem rursum interrogavit eum, dicens : Non respondes quidquam ? vide in quantis te accusant.
15:5 Jesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus.
15:6 Per diem autem festum solebat dimittere illis unum ex vinctis, quemcumque petissent.
15:7 Erat autem qui dicebatur Barrabas, qui cum seditiosis erat vinctus, qui in seditione fecerat homicidium.
15:8 Et cum ascendisset turba, coepit rogare, sicut semper faciebat illis.
15:9 Pilatus autem respondit eis, et dixit : Vultis dimittam vobis regem Judaeorum ?
15:10 Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes.
15:11 Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis.
15:12 Pilatus autem iterum respondens, ait illis : Quid ergo vultis faciam regi Judaeorum ?
15:13 At illi iterum clamaverunt : Crucifige eum.
15:14 Pilatus vero dicebat illis : Quid enim mali fecit ? At illi magis clamabant : Crucifige eum.
15:15 Pilatus autem volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam, et tradidit Jesum flagellis caesum, ut crucifigeretur.\
15:16 Milites autem duxerunt eum in atrium praetorii, et convocant totam cohortem,
15:17 et induunt eum purpura, et imponunt ei plectentes spineam coronam.
15:18 Et coeperunt salutare eum : Ave rex Judaeorum.
15:19 Et percutiebant caput ejus arundine : et conspuebant eum, et ponentes genua, adorabant eum.
15:20 Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpura, et induerunt eum vestimentis suis : et educunt illum ut crucifigerent eum.\
15:21 Et angariaverunt praetereuntem quempiam, Simonem Cyrenaeum venientem de villa, patrem Alexandri et Rufi, ut tolleret crucem ejus.
15:22 Et perducunt illum in Golgotha locum : quod est interpretatum Calvariae locus.
15:23 Et dabant ei bibere myrrhatum vinum : et non accepit.
15:24 Et crucifigentes eum, diviserunt vestimenta ejus, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret.
15:25 Erat autem hora tertia : et crucifixerunt eum.
15:26 Et erat titulus causae ejus inscriptus : Rex Judaeorum.
15:27 Et cum eo crucifigunt duos latrones : unum a dextris, et alium a sinistris ejus.
15:28 Et impleta est Scriptura, quae dicit : Et cum iniquis reputatus est.
15:29 Et praetereuntes blasphemabant eum, moventes capita sua, et dicentes : Vah ! qui destruis templum Dei, et in tribus diebus reaedificas,
15:30 salvum fac temetipsum descendens de cruce.
15:31 Similiter et summi sacerdotes illudentes, ad alterutrum cum scribis dicebant : Alios salvos fecit ; seipsum non potest salvum facere.
15:32 Christus rex Israel descendat nunc de cruce, ut videamus, et credamus. Et qui cum eo crucifixi erant, convitiabantur ei.\
15:33 Et facta hora sexta, tenebrae factae sunt per totam terram usque in horam nonam.
15:34 Et hora nona exclamavit Jesus voce magna, dicens : Eloi, eloi, lamma sabacthani ? quod est interpretatum : Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me ?
15:35 Et quidam de circumstantibus audientes, dicebant : Ecce Eliam vocat.
15:36 Currens autem unus, et implens spongiam aceto, circumponensque calamo, potum dabat ei, dicens : Sinite, videamus si veniat Elias ad deponendum eum.
15:37 Jesus autem emissa voce magna expiravit.\
15:38 Et velum templi scissum est in duo, a summo usque deorsum.
15:39 Videns autem centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans expirasset, ait : Vere hic homo Filius Dei erat.\
15:40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes : inter quas erat Maria Magdalene, et Maria Jacobi minoris, et Joseph mater, et Salome :
15:41 et cum esset in Galilaea, sequebantur eum, et ministrabant ei, et aliae multae, quae simul cum eo ascenderant Jerosolymam.
15:42 Et cum jam sero esset factum (quia erat parasceve, quod est ante sabbatum),
15:43 venit Joseph ab Arimathaea nobilis decurio, qui et ipse erat exspectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum, et petiit corpus Jesu.
15:44 Pilatus autem mirabatur si jam obiisset. Et accersito centurione, interrogavit eum si jam mortuus esset.
15:45 Et cum cognovisset a centurione, donavit corpus Joseph.
15:46 Joseph autem mercatus sindonem, et deponens eum involvit sindone, et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti.
15:47 Maria autem Magdalene et Maria Joseph aspiciebant ubi poneretur.
16:1 Et cum transisset sabbatum, Maria Magdalene, et Maria Jacobi, et Salome emerunt aromata ut venientes ungerent Jesum.
16:2 Et valde mane una sabbatorum, veniunt ad monumentum, orto jam sole.
16:3 Et dicebant ad invicem : Quis revolvet nobis lapidem ab ostio monumenti ?
16:4 Et respicientes viderunt revolutum lapidem. Erat quippe magnus valde.
16:5 Et introeuntes in monumentum viderunt juvenem sedentem in dextris, coopertum stola candida, et obstupuerunt.
16:6 Qui dicit illis : Nolite expavescere : Jesum quaeritis Nazarenum, crucifixum : surrexit, non est hic, ecce locus ubi posuerunt eum.
16:7 Sed ite, dicite discipulis ejus, et Petro, quia praecedit vos in Galilaeam : ibi eum videbitis, sicut dixit vobis.
16:8 At illae exeuntes, fugerunt de monumento : invaserat enim eas tremor et pavor : et nemini quidquam dixerunt : timebant enim.\
16:9 Surgens autem mane prima sabbati, apparuit primo Mariae Magdalene, de qua ejecerat septem daemonia.
16:10 Illa vadens nuntiavit his, qui cum eo fuerant, lugentibus et flentibus.
16:11 Et illi audientes quia viveret, et visus esset ab ea, non crediderunt.\
16:12 Post haec autem duobus ex his ambulantibus ostensus est in alia effigie, euntibus in villam :
16:13 et illi euntes nuntiaverunt ceteris : nec illis crediderunt.
16:14 Novissime recumbentibus illis undecim apparuit : et exprobravit incredulitatem eorum et duritiam cordis : quia iis, qui viderant eum resurrexisse, non crediderunt.
16:15 Et dixit eis : Euntes in mundum universum praedicate Evangelium omni creaturae.
16:16 Qui crediderit, et baptizatus fuerit, salvus erit : qui vero non crediderit, condemnabitur.
16:17 Signa autem eos qui crediderint, haec sequentur : in nomine meo daemonia ejicient : linguis loquentur novis :
16:18 serpentes tollent : et si mortiferum quid biberint, non eis nocebit : super aegros manus imponent, et bene habebunt.\
16:19 Et Dominus quidem Jesus postquam locutus est eis, assumptus est in caelum, et sedet a dextris Dei.
16:20 Illi autem profecti praedicaverunt ubique, Domino cooperante, et sermonem confirmante, sequentibus signis.